Tuesday, October 11, 2005

mandap

nasaktan ba kita?
patawad na.
di ko sinasadyang asarin ka
o bigyan ka ng pasakit.
o gawing makulay ang mundo ni hades para sa'yo.

intindihin mo naman ako.

pakiramdam - alam ko rin naman kung ano un.
at puro poot ang nakabalot na regalo mo.
hindi na ba talaga ako makakaramdam ng pagmamahal mo?
hindi mo man lang ba kakamustahin kung ayos lang ba ang araw ko?
kahit man lang kung gumagana pa ang washing machine ko?

minsan kasi masyado na ngang magulo.
malabo.
pinagsasalita ka, ayaw mo.
pag ako naman ang magpapaliwanag
sinasabayan mo ako.

minsan
o madalas
nababastos kita.
naisasantabi ko kung sino ka.
ang dignidad mo, napapaanod ko nlng bigla.
nang walang pasin-tabi,
walang pakundangan.

napapahiya kita.
nasasaktan.

pasensiya na talaga.
maayos rin natin ito.
ano bang magagawa ko para maibsan man lang
ang dusa na naidulot ko sa'yo?
sapat na ba ang
uno?

***

epilogue
wishful (o delusional) thinking, ito ay tula para sa'kin gawa ng mga butihin kong propesor at propesora